Najinteresantniji deo Velikog bačkog kanala nalazi se u Malom Staparu. Ovo naselje je izgrađeno kao baza za inženjere, vojnike i radnike koji su bili uključeni u izgradnju Velikog bačkog kanala. Najvredniji objekti iz tog perioda su stari mlin i prevodnica iz 1802, kao i bivša zgrada Tehničke direkcije za gradnju Velikog bačkog kanala, podignuta 1898. godine.
Prvobitni mlin je bio izgrađen iznad prevodnice krajem 18. veka. Budući da je verovatno bio skromnih dimenzija i kapaciteta, rekonstruisan je i otvoren 1848. Kapacitet novog mlina je iznosio 3500 do 4000 kilograma pšenice tokom 24-časovnog rada. Pogon mlina je pokretala turbina jačine 26 konjskih snaga. Vodeni stub između gornjeg i donjeg nivoa bazena prevodnice, visine 1,25 metara, obezbeđivao je potrebnu snagu za pokretanje turbine. Mlin je dobijao električnu energiju putem dinama, obezbeđujući tako struju za sopstvene potrebe, kao i struju za zgrade preko puta. Bio je u funkciji sve do 1976. Danas, stari mlin predstavlja jedan od najznačajnijih objekata ukupnog hidrotehničkog nasleđa u Vojvodini.
Prevodnica u Malom Staparu je jedina preostala iz perioda izgradnje Velikog bačkog kanala. Projektovana je da propušta brodove do 500 tona nosivosti. Na svečanom otvaranju radova na kanalu kod Malog Stapara 1872, Franc Jozef, vladar Austrije u to vreme, postavio je kamen temeljac za izgradnju spomenika boginji plodnosti Panoniji. Ovaj spomenik se još uvek nalazi na obali na samom početku kanala Mali Stapar-Novi Sad. Nažalost, spomenik je oskrnavljen nakon Prvog svetskog rata kada je glava „boginje” otkinuta i bačena u kanal. Svi značajni objekti u Malom Staparu, uključujući stari mlin i bivšu zgradu Tehničke direkcije za gradnju Velikog bačkog kanala su restaurirani povodom Svetske konferencije o kanalima održane 2009. godine u Srbiji, u organizaciji JVP „Vode Vojvodine“.